Двое ў арэшніку і мех у дадатак

Даўно вядома, Расея - Радзіма сланоў.

Адказныя асобы ўжо раз'язджаліся па дамах, калі раптам паступіў раптоўны загад. Усім сабрацца а 19.00 там, дзе належыць. Ніхто ні ў чым не сумняваўся – гэта ці магутная калатнеча, ці ўвогуле вялікая вайна. І ніякіх падрабязнасцяў. Высветлілася, ні тое, ні іншае. Усе былі на месцы без затрымак. Маўчалі панура ў цяжкіх прадчуваннях і змрачнелі з кожнай хвілінай. Спрэс народ выпрабаваны, кіроўны, моцны. Міністр абароны. Мундзіры, адпаведна. Тут жа вайсковая прамысловасць, прадстаўленыя самавіта і канкрэтна. Нейкія змрочныя цывільныя ў дадатак. Тэлекамера. І, адразу відаць, што тут ніхто нічога не ведае. Ці проста удаюць, каб не наклікаць. Вельмі відавочна, што будуць і арганізацыйныя высновы. З шалёнай паказухай для мас. Жорстка і бязлітасна. А згубіцца ўжо няма дзе - усё навідавоку.

І вось з'явіўся ён. Упэўнена і бесцырымонна асталяваўся ў цэнтры ўвагі. Нешта мармытаў, як звычайна. Усё асвятленне было ўжо засяроджана на ім. І толькі нейкая непрыкметная групка ў пінжаках канцэнтравалася ў далёкім куце і была наўмысна пагружаная ў цень. І вось, нарэшце, у насцярожанай цішыні намацаўся сэнс. Правадыр паведамляў, што 21 лістапада ва ўмовах рэальных баявых дзеянняў праведзеныя выпрабаванні новай балістычнай ракеты «Арэшнік».

І працягваў захапляцца: «Такой зброі, як вы ведаеце, ні ў каго ў свеце пакуль няма. Так, рана ці позна яна з'явіцца і ў іншых вядучых краінах, мы ведаем, якія распрацоўкі там вядуцца. Але гэта будзе заўтра, ці праз год, ці праз два. А ў нас гэтая сістэма ёсць сёння! І гэта важна!»

Яшчэ як важна. Даўно вядома, Расея - Радзіма сланоў. І не можа такога быць, каб у яе не было самых найноўшых ракетных сістэм. Вось зараз Еўропа ўбачыць каламутны ролік з падзеннем гэтых жудасных боегаловак. Дзіўная карцінка. Быццам там, за аблокамі, хтосьці адціскае анучу, змочаную ў бензіне. Вогненныя кроплі падаюць імкліва ўніз. Але гэта ж тыя самыя боегалоўкі! І што дзіўна, пры раптоўным судотыку гэтых жудасных набояў з зямлёй ніякіх выбухаў. Не ляцяць узнятыя страшнай сілай абломкі. Нават не шугае полымя пажару. Але тут жа выступоўца толькі што сапраўдны апакаліпсіс паказаў. І куды раптам усё гэта сышло?

А ў дадатак яшчэ і новыя недарэчныя пытанні ўзнікаюць. Выпрабаванне, а тым больш ракетных сістэм, са сцвярджэння вайскоўцаў патрабуе як мінімум да дзясятка пускаў на палігонах. А тут амаль проста з цэха – у бой. Кагосьці спрабавалі моцна палохаць? Кагосьці вельмі наіўнага і прастадушнага? І да таго ж тая група ў зале, якую так старанна спрабавалі атуліць рукатворным ценем, неяк дзіўна прыціхла і нават насцярожылася. Гэта выпадкова не тыя самыя, якія?.. А зрэшты, гэта неістотна. Усім даўно ўжо вядомыя сакрэты Палішынеля. І ніякай цікавасці яны не выклікаюць. Гэта ж дадумацца трэба было - супрацьпаставіць сябе Еўропе і Амерыцы, парваць усе патрэбныя сувязі, а потым спадзявацца на вялікі прарыў у высокадакладных тэхналогіях. І яшчэ спрабаваць да інаўгурацыі Трампа прадэманстраваць усім сваю новую зброю. Каб ведалі і памяталі, хто ёсць хто.

Нават з назвай ракеты нейкая няўдача выйшла. «Булава», «Сатана», «Сармат» - гэта зразумела, куды весялун хіліць. А вось «Арэшнік» з якога перапою сюды залез? Адразу не зразумелі, што пачнуцца жартачкі пра глог. І на прарыўныя тэхнолагі ў расейскім ракетабудаванні спасылацца варта было б з аглядкай. Нездарма ж у думе нават Валянціна Мацвіенка калісьці з гарачкі заявіла, што ў гэтай краіне ўжо і цвікі рабіць развучыліся. Не квітнее праслаўленае імпартазамяшчэнне. І колькі ні старайся, з нічога не выйдзе нічога. А таму ўся надзея хіба што на гэтую новую зброю.

Арэшнік... вось ён рассыпаўся па схіле пагорка ля строга ахоўнай зоны далёкага бункера. Светлы. Ветлівы. Прыцярушаны лёгкім сняжком. Найлепшае месца для дзелавых сустрэч з верным таварышам Ынам. А вось і ён, чакае. Усё такі ж. У чорным паліто, з непакрытай галавой. Нешта трымае пад пахай, скрутак нейкі. Няйначай навагодні падарунак. Што ён там прыдумаў?

Дзіўна, гэта была торба. Звычайная, з якімі ў савецкія часы інкасатары збіралі даход па гастраномах. Толькі быццам бы кеўларавая. Мяшок спрытна выслізнуў з рук правадыра і накіраваўся да падышоўшага, шырока раскрыўшы пашчу. Потым пайшоў коламі, быццам спрабуючы паказаць, наколькі ён прагны і ёмісты. Гэта ўжо адкрытае нахабства. Прыйшлося ўдаваць крыўду, рашуча павярнуцца і моўчкі накіравацца да «Аурусу», які ўжо чакаў.

Танныя Пхеньянскі фокусы. Або адкрытае вымагальніцтва. Так, узніклі цяжкасці з узбраеннем, з боепрыпасамі. І салдаты патрэбныя дазарэзу. І з расейскім рублём сітуацыя канфузная. А вось у шчырага сябра і палымянага саюзніка таварыша Ына усё ў поўным ажуры. Нават гэты злапомны мяшок для усялякіх авансаў і раптоўных фінансавых паступленняў здольны без перашкод прымаць аб'ём меркаванай грашовай масы. Да таго ж балістыка ў шчырага сябра даўно выпрабаваная, запушчаная ў вытворчасць і здольная раптоўна і спрытна курс змяніць у палёце. Чучхе, адным словам.

Каб пераключыцца ад непрыемнай гісторыі з вымагальніцтвам авансу ў кошт будучых ваенных паставак, давялося азірнуцца. Ахова паспела ўжо адагнаць кеўларавую пачвару. Але пракляты мяшок усё яшчэ трапятаўся, спрабуючы прыняць аблічча лютай вужакі, якая накіравалася па здабычу. Спроба па дарозе зазірнуць у тэчку з захопленымі ў гэтую паездку паперамі, таксама была няўдалай. Як на грэх, гэта была службовая даведка аб сустрэчах Трампа падчас яго першага прэзідэнцкага тэрміну ўсё з тым жа таварышам Ынам.

Яны сустракаліся. У Сінгапуры ў чэрвені 2018 года і ў Ханоі ў лютым і чэрвені 2019 года ў дэмілітарызаванай зоне паміж Паўночнай і Паўднёвай Карэяй. Можна толькі здагадвацца, якія пытанні там абмяркоўвалі. Заклятым ворагам не спатрэбілася б столькі сустрэч, каб зразумець, хто ёсць хто. А тут яшчэ пасля сустрэчы ў Сінгапуры Трамп, высвятляецца, нават сказаў журналістам, што яны «проста палюбілі адзін аднаго». Якое вераломства! Вось так сыходзяць найлепшыя сябры. Раптоўна. Незваротна. Назаўжды.

А таму застаецца ў выніку толькі «Арэшнік».

Уладзімір Халіп, адмыслова для сайта Charter97.org

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас [email protected]