«Мае вочы былі поўныя слёз»
1- 18.02.2025, 12:10
- 5,824

Мянчанку ўразіла стойкасць беларусаў.
Чытачка сайта Charter97.org падзялілася ўражаннямі пасля выхаду на волю каардынатаркі грамадзянскай кампаніі «Еўрапейская Беларусь» Паліны Шарэнда-Панасюк:
- У мінулы панядзелак з нецярпеннем чакала прэс-канферэнцыі! Дзівілася гэтай беларускай жалезнай лэдзі, якая, не паспеўшы прыехаць і абняць сваіх дзяцей, адразу надумала выступіць.
У панядзелак з нецярплівасцю чакала прэсавай канферэнцыі! Дзівавалася гэтай беларускай жалезнай лэдзі, якая, не паспеўшы прыехаць і абняць сваіх дзяцей, адразу пастанавіла выступіць.
Больш за ўсё мяне ўразіла, што Паліна не скіроўвала размову на сябе, што яна адразу пачала размову пра жанчын, якія засталіся пакутаваць у лукашысцкіх карцэрах. Паліна заклікала журналістаў часцей пісаць пра ахвяр рэжыму.
Другім важным момантам для мяне была просьба Паліны да родных і блізкіх палітычных вязняў не маўчаць пра іхні лёс. Бо калі стаіць цішыня, то з’яўляецца ўражанне, што такой праблемы не існуе.
Ну і трэці важны момант: Паліна на ўвесь свет заявіла, што падпісала паперы аб супрацоўніцтве. Гэтай заявай яна акрэсліла сваю пазіцыю, што ніякага супрацоўніцтва з гэбнёй не будзе, што гэта толькі дзеля магчымасці выйсці на волю.
І як жа мяне абурыла, калі на старонках шэрагу незалежных выданняў гэтую тэму вынеслі ў загалоўкі. І на Паліну, на нашу Жану д’Арк, паліліся цэбры памыяў.
Я ж у гэтым убачыла зусім іншае. Праз лукашысцкія катавальні прайшлі тысячы людзей, сотні былі вызваленыя. Я перакананая, што для ўсіх публічных і вядомых асоб падпісанне аб супрацоўніцтве было адной з умоў выхаду. Дык чаму маўчыцё, спадарства?
Гэта ж так проста – выйсці і публічна заявіць, што я, маўляў, падпісаў, а цяпер адмаўляюся ад падпісанага ў катоўні дакумента.
Зычым Паліне як мага хутчэй аднавіцца і прадоўжыць барацьбу за вольную Беларусь ужо на волі.