Педагогі б'юць трывогу: чаму некаторыя беларускія дзеці не размаўляюць да 5 год

Спецыялістка назвала схаваныя прычыны.

Беларускія педагогі б'юць трывогу: нашы дзеці сталі пазней размаўляць. Бывае і такое, што дзіцяці ўжо амаль у школу, а яно маўчыць. Чакаць з мора надвор'я не варта: маўленне - толькі верхавіна айсберга, за якой стоеныя глыбінныя праблемы. Журналістка Telegraf.news паразмаўляла са спецыялісткай ранняга развіцця дзіцяці Аксанай Бяседзінай і распытала пра прычыны негатыўнай тэндэнцыі. Многія з іх невідочныя.

Аксана Бяседзіна - спецыялістка ранняга развіцця дзіцяці, вядзе заняткі з дзецьмі па запуску маўлення ў "Мацярынскай школе". Досвед працы - 20 гадоў.

Дзеці эпохі COVID-19

На думку педагога, ёсць два асноўныя чыннікі, чаму беларускія дзеці сталі позна гаварыць: біялагічны і сацыяльны.

Першае, затрымка маўлення можа быць звязаная з генетычнымі захворваннямі. А таксама на інфекцыі, якімі перахварэла жанчына падчас цяжарнасці, у тым ліку COVID-19.

«Навуковыя звесткі паказалі, што перанесеныя мамай захворванні падчас перынатальнага перыяду, той жа каранавірус, маюць сваё значэнне. Вядома, калі малеча нарадзілася, мала хто назаве гэты чыннік. Але ён можа быць адной з прычын, чаму нервовыя клеткі не растуць і адбываецца затрымка маўлення. Хаця вонкава мама выглядае здаровай. Мноства педыятрычных артыкулаў і навуковых даследаванняў гэта пацвярджаюць», - аргументавала Аксана Бяседзіна.

Другое, ускладненыя роды і кесарава сячэнне таксама здольныя справакаваць адставанне фармавання маўлення ў дзіцяці, упэўненая спецыялістка.

«Усім дзецям з кесарава патрэбная дапамога і стварэнне большых умоў, чым тым, якія прайшлі праз натуральныя родавыя шляхі. У такіх малых часцей за ўсё бывае нястача развіцця маўлення, звязаная з маторыкай і сэнсорыкай. Нездарма прырода задумала, што дзіця павінна прайсці праз родавыя шляхі і адчуць целам прапаўзанне, працісканне і выйсце», - распавяла яна.

Трэці чыннік: ёсць такое паняцце, як дэпрывацыя. Дзіця пазбаўляецца блізкага чалавека, які заўсёды быў побач, яго паху. Гэта таксама, з пераканання экспэрткі, уплывае на развіццё і маўленне.

Дэпрывацыя (лац. deprivatio - страта, пазбаўленне) - немагчымасць закрываць свае асноўныя патрэбы ў выніку страты сувязі з аб'ектам іх задавальнення. Як правіла, праблема дэпрывацыі бярэ пачатак у раннім дзіцячым узросце і здольная трансфармавацца ў іншыя псіхічныя разлады. Стан дэпрывацыі ў дзіцяці можа ўзнікнуць у выніку вымушанага разлучэння з маці. Напрыклад, калі яна захворвае і надоўга трапляе ў лякарню.

«Я назірала гэта ў сваёй практыцы: у дзіцяці была маці, і раптам ва ўзросце 6-9 месяцаў яна захварэла, доўга была ў шпіталі і яе не стала. Дзіця рэзка пазбавілася гэтай прыхільнасці. Людзі, якія прыходзяць - тата, бабуля, няня - усе розныя і ніколі не заменяць маці. Тады таксама адбываецца затрымка разумовага развіцця і, адпаведна, маўлення. Але такое здараецца рэдка», - пракаментавала педагог.

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас [email protected]