25 лютага 2025, aўторак, 21:26
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Былы супрацоўнік Пентагона: Еўропе патрэбнае ўласнае войска

4
Былы супрацоўнік Пентагона: Еўропе патрэбнае ўласнае войска

Вольная Еўропа здольная сябе абараніць.

Выступы віцэ-прэзідэнта ЗША Джэй Дзі Вэнса і міністра абароны Піта Хегсета на Мюнхенскай канферэнцыі ў бяспецы збянтэжылі еўрапейскіх лідараў, паставіўшы пад сумненне гатоўнасць ЗША абараняць Еўропу, піша былы супрацоўнік Пентагона д-р Майкл Рубін для выдання 19FortyFive.

Прэзідэнт ЗША Дональд Трамп, здаецца, праяўляе больш сімпатыі да Расеі, чым да акупаванай Украіны, і адмахваецца ад пагрозы, якую Расея ўяўляе для астатняй Еўропы. Нават нягледзячы на тое, што Пуцін загнаў расейскую эканоміку ў кут, Крэмль выкарыстоўвае замежную агрэсію, каб адцягнуць расейцаў, але з кожнай новай заваёвай яму даводзіцца фінансаваць анэксаваныя тэрыторыі і марыянетачныя дзяржавы, што спусташае казну і змушае шукаць новыя ахвяры для экспансіі.

Еўрапейскія чыноўнікі прызнаюць, што сёння пагроза Расеі для свабоднай Еўропы дасягнула ўзроўню, нябачанага з часоў Берлінскага крызісу. Яны таксама павінны прызнаць, што больш не могуць спадзявацца на Арганізацыю Паўночнаатлантычнай дамовы (NATO). Змест артыкула 5 Статута тэарэтычна могуць абавязваць кожнага чальца NATO, уключаючы Злучаныя Штаты, разглядаць усякі напад на хаўрусніка NATO як напад на самога сябе і дапамагаць ахвяры агрэсіі.

Але ці развяжа Дональд Трамп ядзерную вайну, калі расейскія войскі ўвойдуць у Эстонію?

Ідэя стварэння Еўрапейскага войска, якая існуе паралельна з NATO, не новая. Сем гадоў таму, у год стагоддзя заканчэння Першай сусветнай вайны, прэзідэнт Францыі Эмануэль Макрон, незадаволены пастановай Трампа выйсці з дамовы «Аб скарачэнні стратэгічных наступальных патэнцыялаў», заявіў, што Еўрапейскаму Звязу можа спатрэбіцца сваё войска.

«У нас павінна быць Еўропа, якая можа абараніць сябе сама, без спадзеву толькі на Злучаныя Штаты», - сказаў ён тады.

У той час палітыкі разглядалі падыход Макрона як следства расчаравання ў Трампе, чым як сур'ёзную прапанову. Аднак сёння еўрапейскія чыноўнікі настроеныя сур'ёзна.

Ці можа еўрапейскае войска замяніць NATO? І калі так, то ці будзе гэта найлепшым развязаннем? NATO - гэта арганізацыя, якую сучасны Захад атрымаў як спадчыну. NATO гарантавала бяспеку Еўропы ў гады «халоднай вайны», але дзве галоўныя ўразлівасці знізілі эфектыўнасць арганізацыі зараз. Першая праблема - гэта спосаб прыняцця пастаноў у НАТА, заснаваны на кансэнсусе. Гэта ледзь не загубіла NATO ў першыя дзесяцігоддзі існавання. Праблема кансэнсусу толькі ўзрастала па меры пашырэння NATO.

Ідэя аб тым, што Чарнагорыя і Славенія маюць права голасу ў пытаннях бяспекі нароўні з ЗША, выклікае незадаволенасць у Вашынгтоне. Па-другое, вымалёўваецца вялікая турэцкая праблема. Калі Турцыя далучылася да NATO, яна была скіраваная на больш еўрапейскі шлях развіцця, сёння ж яна дэманструе антызаходнія настроі і падтрымлівае тэрарызм. Турцыя адкрыта пагражала NATO ў сувязі з уступленнем Швэцыі і аспрэчвала межы і выключныя эканамічныя зоны з чальцамі NATO - Грэцыяй і Кіпрам, якія таксама з'яўляюцца часткай Еўрапейскага Звязу.

Калі б Еўропа была гатовая ўкласціся ў стварэнне свайго войска, яна магла б ліквідаваць абедзве гэтыя праблемы. Пытанне кансэнсусу было б знятае. Арганізацыя па бяспецы і супрацоўніцтве ў Еўропе выкарыстоўвае прынцып «Кансэнсус мінус адзін», каб прадухіліць блакаванне пастаноў адной дзяржавай. Гэта можа стаць добрай мадэллю для еўрапейскага войска. Аналагічным чынам еўрапейскае войска магло б выключыць Турцыю, пазбавіўшы ўлады турэцкага лідара Раджэпа Таіпа Эрдагана адным росчыркам пяра.

Некаторыя еўрапейскія эліты могуць меркаваць, што праблема палягае толькі ў Эрдагане, а не ў самой Турцыі, але гэта не так: за два дзесяцігоддзі свайго праўлення Эрдаган змяніў навучальныя праграмы, выхаваўшы больш за 30 мільёнаў турак, кардынальна перабудаваў узброеныя сілы краіны. Нават калі Эрдагана заўтра павесяць, Еўропа ўсё адно сутыкнецца з «эрдаганізмам» у наступныя дзесяцігоддзі.

У чым тады будзе недахоп еўрапейскага войска?

Тут праблема будзе ў Паўночнай Амерыцы. Злучаныя Штаты спадзяюцца на Еўропу - і, прынамсі, на Турцыю - для выяўлення ранніх запускаў ракет. Арменія, у сваю чаргу, можа замяніць Турцыю, таксама як Кіпр і Польшча.

Падзел абароны Еўропы і ЗША можа прывесці да прабелаў у процідзеянні падводнымі лодкамі. Цяперашняя напружанасць у дачыненнях паміж Вашынгтонам і Атавай выклікае сумневы ў пытанні каардынацыі паміж ЗША і Канадай, аднак, відавочна, яна будзе ўладжаная, калі Трамп і прэм'ер-міністр Канады Джасцін Трудо дамовяцца.

Стварэнне войска Еўропы варта абмяркоўваць, хоць гэта і не чароўнае ўрэгуляванне ўсіх праблем. Занадта доўга прыхільнікі NATO захапляліся тэорыяй NATO, ігнаруючы рэальнасць. NATO патрэбная сапраўдная рэформа, а не проста інвестыцыі.

Станоўчым момантам спрэчкі паміж Трампам і яго еўрапейскімі антаганістамі можа стаць рэальная магчымасць пераасэнсаваць будучыню NATO.

Напісаць каментар 4

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках